Dag Mevrouw Zevenstaart

Bedankt voor je staartbrieven. 

Ze zijn zo anders voor mij dan gewone brieven. Ze hebben de adem van vrouwen-handtassen. Heren zouden nooit met vrouwenhandtassen lopen. Maar als ze een vrouw zien die met een handtas loopt, krult hun neus van zinnen. En je moet de ogen zien, als een man een glimp van zo’n open handtas ziet. Is daar een waanzin van dingen in zo een handtas. Dingen met zoveel verhalen en gewone vrouwendingen. Waar mannen niets van snappen. Maar met een open mond naar kijken, zoaals naar vrouwenstaarten.

Was deze morgen bij de jonge heer Korneel. Één jaar. En de vrouwenhandtas was voor hem de hemel. Een handtas om van alles uit te halen. 

Is als staarten zien. Je snapt er niets van; maar je bewondert ze wel.

Dag Mevrouw Zevenstaart,

                                                   Meneertje Pêdon